ย่างเข้าเดือนตุลาคมของทุกๆปีมีเหตุการณ์สำคัญทางการเมือง 2 เหตุการณ์และเป็นประจำของทุกปีที่จะมีการจัดงานลำลึกทั้งสองเหตุการณ์เป็นประเพณีสืบเนื้องด้วยทั้งสองเหตุการณ์นั้นเป็นหมุดหมายสำคัญต่อประวัติศาสตร์การต่อสู้ทางประชาธิปไตย แต่กระนั้นเหตุการณ์หนึ่งคนอยากจำและพยายามพูดถึงอยู่ตลอดเวลา แต่อีกเหตุการณ์หนึ่งคนอยากลืมและไม่อยากให้ขุดคุ้ยเรื่องราวนี้ขึ้นมาพูดอยากให้มันเป็นอดีตที่เลือนหายไปตามกาลเวลา
14 ตุลา 2516 เหตุการณ์ประวัติศาสตร์ที่ถูกจดจำในฐานะขบวนการนักศึกษาเคลื่อนไหวต่อสู้เพื่อเรียกร้องประชาธิปไตยต่อสู้กับเผด็จการทหารและได้รับชัยชนะอย่างงดงามในการต่อสู้ เป็นที่จดจำและบันทึกลงในแบบการเรียนประวัติศาสตร์รวมถึงได้รับการถ่ายทอดจากปากต่อปากจากผู้คนร่วมในเหตุการณ์ ก่อกำเนินวีระบุรุษ วีระสตรีมากมาย กลายเป็นตำนานการต่อสู้การทางการเมืองที่ยิ่งใหญ่ครั้งหนึ่ง จนกลายเป็นแบบแผนตามหลอกหลอนนักกิจกรรมนักศึกษาคนรุ่นใหม่ที่ออกมาเคลื่อนไหวในประเด็นสังคมการเมืองตลอดมา จากปากของผู้ใหญ่และคนรอบข้างที่มองเข้ามาถึงการเคลื่อนไหวของนักกิจกรรมคนรุ่นใหม่ที่กำลังเติบโตในกิจกรรมสังคม รวมไปถึงการหยิบยกเอา 14 ตุลาเป็นหมุดหมายในการต่อสู้ทางการเมืองในยุคปัจจุบันเพื่อสร้างความชอบธรรมให้กับกลุ่มการเมืองของตนในการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย
6 ตุลา 2519 ประวัติศาสตร์อันโหดร้ายเหตุการณ์การล้อมฆ่ากันอย่างอำมหิตผิดแปลกจากความเป็นคนพุทธโดยคนไทยด้วยกันเองที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ท่าพระจันทร์ ประวัติศาสตร์ที่ไม่มีใครอยากพูดถึง ไม่มีการสอนกันอย่างจริงจัง เป็นประวัติศาสตร์ที่ดำมืดในประวัติศาสตร์ไทยที่ไม่มีใครอยากจดจำ ไม่อยากให้รื้อฟื้นแม้แต่คนรุ่นใหม่ด้วยกันเองก็ไม่ค่อยได้รับการถ่ายทอด แม้ได้รับรู้มาบ้างก็พยายามปิดบังอย่างดีก็ไม่พูดถึง หากมีใครพูดถึงก็พยายามเสียที่จะกดทับประวัติศาสตร์ช่วงนี้
6 ตุลาเหตุการณ์ที่หลายคนพยายามไม่จดจำในสายธารการต่อสู้ทางการเมืองของนักศึกษา เพราะนั้นคือความพ่ายแพ้ต่อขบวนการฝ่ายขวาทำให้นักศึกษาหลายคนต้องหนีเข้าป่าไปร่วมกับ พคท เพื่อต่อสู้กับรัฐไทยในเวลาต่อมา และจบลงด้วยความพ่ายแพ้ในการต่อสู้ของ พคท ในช่วงไม่กี่ปีหลังจากนั้น
ประวัติศาสตร์ทั้งสองของเดือนตุลาถูกพูดถึงและถูกจดจำและละเลยจากสายธารการต่อสู้ประหนึ่งเหตุการณ์หลัง 6 ตุลา 2519 ไม่เคยเกิดขึ้นในประวัติศาสตร์ประเทศไทย แต่เหตุการณ์ทั้งสองยังคงตามหลอกหลอนเหล่านักกิจกรรมคนรุ่นใหม่อยู่ตลอดเป็นโมเดลการต่อสู้ที่สวยงามแต่จบลงด้วยความสูญเสียอันน่าเศร้าที่ตามมาของเหล่านักกิจกรรมในสมัยนั้น
นักกิจกรรมคนรุ่นใหม่รวมถึงผู้ใหญ่ที่มองเหล่านักกิจกรรมต่างพากันยึดเอา 14 ตุลา เป็นแบบอย่างในการทำกิจกรรมสังคมจนเอามาลดทอนกิจกรรมที่คนรุ่นใหม่ทำ เพราะไม่ยิ่งใหญ่เท่าแถมยังถูกตามมาหลอกหลอนในฐานะการต่อสู้อันยิ่งใหญ่ของนักศึกษายากที่จะก้าวให้พ้น 14 ตุลา ไปสู่การสร้างสรรค์กิจกรรมทางสังคมให้ร่วมสมัยโดยสลัดวิญญาณและความทรงจำของเหตุการณ์14ตุลาและจุดจบอย่าง 6 ตุลา ออกไปจากใจได้
เหตุการณ์เดือนตุลา 2516-2519 สมควรถูกพูดถึงในฐานะสายธารการต่อสู้ทางประวัติศาสตร์ทางการเมืองอย่างตรงไปตรงมามิใช่ตัดตอน หรือ แสร้งทำหลงลืมว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น ยิ่งไปกว่านั้นนักกิจกรรมคนรุ่นใหม่และผู้ใหญ่ควรฝังผีกิจกรรมช่วง 14 ตุลา 2516 แล้วก้าวย่างทำกิจกรรมสังคมในยุคสมัยใหม่ที่ก้าวเลย 14 ตุลา ล่วงมาแล้ว 41 ปี