มนุษย์สูงสุดคืนวัฏสังภพ เวียนวนวน-วกกลับ
เสรีบ่ประดับ ต้องใจใฝ่หา
แม้มอดม้วยมรณา จักหลุดพ้น โซ่ตรวน
.
นิพพานบ่ยากพบ ณ.หฤภพสวรรค์
แม้นโลกยังถูกโบยด้วย ท่อนจันทร์
จักยอมเหยียดหยัน ยืนสู้ แม้ชีพวาย
.
มิทนได้เฉยที่ภพภูมิ เสรี
จักบ่มี ในโลกาสันต์
มนุษย์ยังเหยียดชนชั้น จักยอมกัดฟันสู้ บ่-ยอมลา
.
จะทนรอวันฝนซา ฟ้าเปิด
รุ้งจะพาดผ่านพนา ท้องทุ่ง
สร้างสวรรค์บนดินเป็น ดาวดึงส์
สังคมซึ่งคนเท่ากัน...
ติดตามความเคลื่อนไหวของ ประชาไท ทางอีเมล คลิกอ่าน http://goo.gl/8xIcV หรือเฟซบุ๊ค http://fb.me/Prachatai