มองเห็นกรงเหล็ก ทอถักเกลียวแกร่งกร้าว
หลากราตรี พินิจปวดร้าว ฤทัยห้าวหดหู่โหยหา
เยื่อบุอารมณ์เศร้า สะท้านร้าว สะอึกระอา
วกวนคิดสุมกลุ้มอุรา จิตรา หลงพนาไพร
มืดมนดั่งเมฆหมอก พายุหมุนทะมึนพร่า
เพียงแค่คืบศอกวาไขว่คว้า หาเคว้งสัมผัสได้
ยิ่งดิ้นยิ่งลื่นลงหลุมเลนลึก ฮะเฮือกแทบขาดใจ
บุญกรรมมีจริงหรือไม่ สร้างไว้ใยไม่เคยเหลียวแล
คิดถึงคำพ่อบอก อย่าถูกโดนหลอกจากความโลภ
สงครามสิ้น คอยนับศพ นักรบย่อม ต้องมีแผล
คิดสู้เพื่อศักดิ์ ย่อมเสี่ยง เพื่อชาติพันธุ์ ชีวิตย่อมผันแปร
ลูกเอยอย่าท้อแท้ หลับเถิดยามรุ่งสางจางปางมี
หน่อเนื้อเติบโตจากนมแม่ อบอุ่นแท้ใยอุทร
ตาต่อตาเอื่อยอ้อน อย่ารั้งแม่ไว้เจ้าโฉมศรี
แม่รักแม่ห่วงเจ้า ร้อนหนาว แกว่งไกวพัดวี
เสียงเพลง กาเหว่าไข่ไว้ ให้กาฟักนี้ ที่กรงเหล็กคอน
อินทร์พรหม ยมพญา เหล่าเทวา ฟังข้าสักนิด
หากสัตย์จริง ว่าข้าผิด จงตัดเศียร เพื่อสั่งสอน
ตัวต่อตัว จริงต่อจริง ใครผิดกันแน่ อย่าเอียงออนชอน
อย่าเห่าหอน แต่ฝ่ายเดียว ข้าคิดแค้น ทุกชาติไป