กวีประชาไท: มนุษย์ถ้ำ

ยินดีต้อนรับกลับสู่ถ้ำ        ให้ความมืดตอกย้ำการมองเห็น

เพ่งเข้าไปในปากท้องยามลำเค็ญ        เพียงหายใจก็ยากเย็นแล้วยุคนี้

ให้ความทุกข์กดทับทั้งหลับตื่น        แม้นดาบปืนจ่อหน้าอย่าคิดหนี

ห้ามอ้าปากเอ่ยคำพร่ำวจี        จงเป็นสุขเป็นสุขขีเถิดพี่น้อง

ยินดีต้อนรับกลับสู่ป่า        ขอรับคนเดือนตุลาฯท่าผยอง

ทางเดินมีมากมายให้ไตร่ตรอง        ไยเลือกเข้าป่ารอบสองให้หมองมัว

อุดมการณ์อุดมกูไม้รู้แล้ว        เอาแต่จุดไฟไล่แม้วแล้วสับขั้ว

ยืนตรงข้ามความเป็นธรรมถลำตัว        ถือหางไดโนซัวร์ถลำใจ

ยินดีต้อนรับกลับบ้านเก่า        บ้านโบราณนานเนาที่คลั่งไคล้

ขี่เกวียนกราบหมอบคลานสำราญฤทัย        สั่นกระดิ่งกันต่อไปเถอะพ่อคุณ

อยู่ในความมืดมนจนตาฟาง        เรื่องภายนอกโลกกว้างไม่เคยคุ้น

ยึดมั่นหลักธรรมดีไว้ค้ำจุน        แปะผ้ายันต์กันผีทุนฯที่ปากถ้ำ