คนไทยกำลังแสดงความ 'รักชาติ'เพื่ออะไร และสู้กับใคร
นี่คือ คำถามหลักที่ผมต้องตอบชาวต่างชาติเสมอเวลาเกิดความไม่สงบในประเทศ
เนื่องจากขบวนการเคลื่อนไหวที่ปรากฏสู่สายตาโลกนั้น เต็มไปด้วย ธงชาติ พระบรมฉายาลักษณ์ และบางครั้งมีการอุ้มพระมาด้วย
ชาวต่างชาติจะเกิดความสงสัยทันทีว่านี่เป็นขบวนการ "ชาตินิยม"หรือไม่
หากใช่ การเดินทางไปเที่ยว หรือทำงาน ลงทุนในเมืองไทยสำหรับชาวต่างชาติ ก็เป็นสิ่งที่น่าหวั่นในระดับหนึ่ง
แต่จนบัดนี้ เราได้พิสูจน์แล้วว่า การแสดงความรักชาติของคนไทย ไม่เกี่ยวกับการต่อต้าน "ต่างชาติ"แต่อย่างใด
หลักๆ ง่ายๆ คือ เราแสดงความรักชาติโดยการชี้หน้าคนไทยที่คิดต่างว่า "ไม่ไทย"เรื่อยไปจนถึง "การขับไล่ออกนอกประเทศ"กันต่างหาก
จึงไม่แปลกที่ขบวนการเคลื่อนไหวทางการเมืองจึงมีลักษณะ หาทางลงไม่เจอ เพราะหาข้อเสนอที่เป็นรูปธรรมไม่ได้
ในทางกลับกันขบวนการเคลื่อนไหวแนวชาตินิยมในโลกลาติน เช่น อเมริกาใต้ หรือ แคว้นคาร์ตาลุนญ่า ที่ข้าพเจ้ามาสิงอยู่ หากมีการเคลื่อนไหวเชิงชาตินิยมแล้วล่ะก็
เป้าหมายหลักในการต่อต้าน คือ "ทุนต่างชาติ"และ "คนต่างด้าว"อย่างชัดเจน เนื่องจากความรู้สึกต่อต้านเกิดจาก การถูกขูดรีด และกดขี่ปกครองจากเจ้าอาณานิคมทางทหารในอดีต เรื่อยมาเป็น บรรษัทข้ามชาติ ในปัจจุบัน
ดังนั้น หากการเคลื่อนไหวมีทิศทางในการปราบทุนสามานย์ เพื่อแสดง "การรักชาติ"ในระบบทุนนิยมโลกาภิวัตน์ปัจจุบัน จึงทำในลักษณะเสนอให้กำกับควบคุมบรรษัทข้ามชาติที่ขูดรีดคนทั้งชาติ และผลักภาระด้านสิ่งแวดล้อม แรงงาน ให้คนในชาติแบกอยู่
ข้อเสนอที่ปรากฏ จึงอยู่ในรูปการเข้าไปกำกับกิจการที่เป็นบริการสาธารณะขั้นพื้นฐาน การเข้าไปจัดการสัดส่วนผู้ถือหุ้มในบรรษัท การดำเนินคดีที่บรรษัทขูดรีดสิทธิแรงงาน ทำลายสิ่งแวดล้อม และละเมิดสิทธิมนุษยชน
ต่างกับการรักชาติที่มากสุดทำได้แค่ไล่คนไทยด้วยกันออกนอกประเทศ ซึ่งเป็นไปไม่ได้ เนื่องจากบุคคลผู้มีสัญชาติจากการเกิดในรัฐใด ย่อมมีสิทธิในการอยู่รัฐนั้นไปจนตาย
ข้อเสนอในการจัดการทุนสามานย์ คือ การบังคับใช้กฎหมายการแข่งขันทางการค้า กฎหมายสิ่งแวดล้อม และการละเมิดสิทธิมนุษยชนของบรรษัททั้งหลายครับ
หรือไม่กล้าเสนอ เพราะคนที่สนับสนุนขบวนการรักชาติเป็นเจ้าของบรรษัท เป็นพนักงาน ผู้ถือหุ้น หรือเป็นผู้บริโภค ซึ่งล้วนซื่อสัตย์ต่อบรรษัทและหวงแหนระบบทุนนิยมโลกาภิวัตน์อย่างสุดลิ่มทิ่มประตูต่างหาก